mission: 1st week advent monday st. francis xavier
Karon nga adlaw ginasaulog naton ang
kapiestahan ni San Francisco Javier.
Sang High School kami ginsugid sa amon sang mga tigulang nga pari
yadtong adlaw nga ang relic ni San Francisco Javier nagtener diri sing isa ka
gab-i sa kapilya sang seminaryo. Ang
kapilya sadto anay didto pa sa music room sa kilid sang auditorium, siling
nila. Kag ang nag-abot nga relic amo ang
naghalin mismo sa simbahan sang Gesu sa Roma - ang iya tuo nga kamot nga
nagbunyag sang linibo ka mga tawo sa India ilabi na gid sa Goa kag sa iban nga
bahin sang Asia lakip ang pungsod Japan.
Ginasiling nga basi nakahapit sia diri sa Manila pero tam-an ini ka labo
tungod kay si St. Francis Xavier isa man ka representante sang hari Portugal
kag sa sadto nga tion indi mayuhay ang pungsod Espana kag Portugal, kag subong
man indi mayuhay ang mga Heswita kag mga Dominicano nga nagadumala sadto anay sang
Pilipinas upod sa mga Prayle Agostino.
Ulihi na lang magaabot diri ang Heswita nga amo ang kabangdanan sang
pagviaje ni Pedro Calungsod sa Guam kag sang iya pagkamartir didto.
Gin-popularize sang mga taga-seminaryo
nga pari ang kabuhi kag ang debosyon kay San Francisco Javier tungod sang iya
kapisan sa misyon. Amo gani nga may imahen kita niya sa library.
In the past we were formed to have a deep
respect for missionaries - in the eyes of a high school seminarian then like
myself, they were the big men of the church because their work entailed a lot
of sacrifices, a lot of dangers, and a lot of self-denial. Many missionaries died here in the Philippines
without seeing their families and their loved ones again. The last times these missionaries saw their
families was after their ordination. The
last Vincentian to live here was Fr. Luciano San Luis. He died when I was third year high school, there
at his room, now the common room of the college. After his ordination he went home to Spain
only once. After that, no more.
Those are the missionaries and St.
Francis Xavier is one of their patrons.
Francis Xavier came from a noble
family. Like St. Ignatius, the founder
of the Jesuits, he was of noble birth educated to be a soldier and a
ruler. They went to war, they were
educated in the best schools. Then one
day they began thinking to themselves maano ako, ano gid bala ang tuyo sining
akon kabuhi, ano gid bala ang padulungan sini tanan? Questions like these made them think
hard. Remember they were men of means,
they were intelligent and yet up to a certain point their lives did not satisfy
them, their palaces, royal lives, their convenient and leisurely lives did not
make them happy. And so they looked for
something better. They turned to God,
they turned to the work of the church.
Discover in you that spirit of
adventure, that adventuresome spirit nga makasiling ka sa imo kaugalingon
pili-on ko ang tumalagsahon lang nga ginapili sang tanan. Lain ko ya mo. Lain ya ang luyag ko. Lain ya ang makapalipay sa akon.
In our gospel today Jesus praised the
faith of the centurion - a faith which owns some kind of recklessness. Kon ginadala niya sa Jesus sa iya balay
kuntani makasiling kita baw ginsigurado ya gid ba, ginpakadto ya gid si Jesus
sa iya balay. Pero ang centurion wala
nagbuhat sina. Nagsiling lang sia, Ginoo
imandar lang a, imandar lang kay bal-an ko matuman ina. There’s a kind of recklessness in this
centurion and I think this is what we also should imbibe in order to follow the
missionary spirit of St. Francis Xavier - a kind of reckless abandon in my love
and trust in the Lord. I think naganubo
ang bokasyon tungod kay wala na ini nga pananaw- kag pamatasan - nga maaksiling
ka bala, ang Dios bahala sa akon. TI
kita mo kon diin na sia kalab-ot. Ang
third year college gina-agda ko nga maglagaw sa Abril sa Northern Luzon - ang
lagaw bala nga wala plano, wala ta kabalo kon diin ta matupa, diutay kwarta,
bisan gamay kaon basta damo kita. Daw
wala nagakagat. Na daw amo sina.
Reckless trust, reckless abandon of self to the providence and love of
God. This accompanies the missionary
spirit.
Comments